A poesía de Wordsworth, «poeta da natureza», é nostálxica e evocadora, e a súa finalidade é a de «producir emoción e aumento de pracer». Non é posíbel concebir a súa poesía sen as súas miradas retrospectivas á infancia, e a súa morriña de certos momentos, vivencias, lugares, paisaxes, personaxes e sucesos que ocuparon aquel período esencial da súa existencia. É a poesía da lembranza e a nostalxia. Por iso, será o neno, ceibe aínda das ataduras persoais e sociais que o esclavizarán na idade adulta, quen goce desa luz trascendente, intuída e imaxinada, casi máxica, que ilumina e embelece cada mirada e cada obxecto, por moi ordinarios que parezan.